Kent u de serie MASH nog?

Wij van de Leste wilden eigenlijk jl weekend een veldhospitaal op de drivingrange inrichten om onze ziek, zwak en misselijke medespelers te betrekken bij de Wintercompetitie. Als je zoveel afmeldingen hebt en er 3 leden het verschil niet kennen tussen een “hoogte- “en een droogtestage, dan kan je zelfs met 8 leden in een team nog mensen te kort komen. Ondanks dat we vanuit Gambia , Spanje, Vlaardingen en Oisterwijk de nodige aanmoedigingen kregen moesten Caroline en JP met zijn tweeën de klus zien te klaren.

Het positieve: The green deal. Eindelijk weer eens onder normale omstandigheden golfen. Prima fairways en prima greens in plaats van dat geknikker rond een emmer in de modder.

We moesten het opnemen tegen een ploeg die net zoals wij eigenlijk de naam moet wijzigen. Wij zijn vaak eerste en noemen ons De Leste. Dat is eigenlijk vreemd. Zij noemen zich New Born en ja…. Vult u het zelf maar in…

Maar wat een leuke flightgenoten. Cornelia speelde tegen Petrus (zijn Angstgegner) en Woutera nam het op tegen Benedictus. Woutje en Peter hadden nog nooit met elkaar gespeeld en dat kan een nadeel zijn. Als je met je playing partner nog een maagdelijke golfstatus hebt dan hou je bewust altijd rekening met elkaar. Je weet tenslotte niet hoe de ander speelt.

In een huwelijk heb je elkaar al zo vaak teleurgesteld dat je je niet meer hoeft te verontschuldigen voor de te vet geraakte bal, een airshot of verloren waterbal.

Bij hen lag dat net iets anders.

Woutje met haar gracieuze golfswing en Peter, laat ik het zo zeggen, iets minder gracieus. Over Peter niets dan goeds, fijne vent. Hoewel, dat dry january vindt ik maar niks, net zo min dat hij lid is van de befaamde band The Searchers; continue overal ballen zoeken is tenslotte ook niet mijn ding.

Enfin, gezellig gespeeld, uiteraard veel gelachen en prachtige ballen gezien van onze “tegenstanders”.

Maar eerlijk is eerlijk, het is zoals het was, zonder te pochen kunnen we stellen dat in de ochtendwedstrijd het gelijk op ging tót op de eerste tee. Dus bij  het thee en koffie drinken en oefenen op de putting green waren we aan elkaar gewaagd. Daarna waren Caroline en Jean-Paul simpelweg te sterk. 75-15

In de middag editie moesten wederom Caroline en JP voor De Leste de baan in. Op zich geen probleem want golfen is best leuk, maar om een uur lang in het clubhuis te zitten zonder een borrel is een tikkeltje een vreemde gewaarwording voor de Leste leden.

Enfin, Caroline moest het opnemen tegen de immer goed gehumeurde André Lucas. Gezellige kerel en zijn onmiskenbaar Rotterdamse tongval deed ons vermoeden dat we rechtstreeks in een aflevering van Winter Vol Liefde waren beland want André praat exact hetzelfde als Bart. En voor de insiders : er stonden gelukkig geen koeien met diarree in de wei bij hole 4.

André is een goochelaar die kan toveren met een houtje. Het was een gelijk opgaande strijd waarbij Caroline haar bekende degelijke spel speelde maar waar Andre perfecte ballen sloeg op cruciale momenten. En ondanks dat hij nooit een kerstboom zet piekte hij in de ochtend op elke hole op het juiste moment. Uitslag 55-35 voor André.

JP trof in de middag de super gemotiveerde Irene die haar sporen op de groene weide inmiddels ruimschoots heeft verdiend. Jammer voor Irene dat ze niet haar beste spel speelde en omdat JP niet veel geks deed (dat is wel eens anders), ging de overwinning naar De Leste : 65-25

Het was al bij al een zeer geslaagde (want 175 punten) en gezellige (want bijzonder leuke flightgenoten) dag.

Fore Fun bezorgde ons nog More Fun door hun sportieve plicht te doen en de Bogey Bunch (stonden 1e) te verslaan met ruime cijfers. Chapeau!

Gijs solliciteerde in de lange nazit nog naar een Winterse transfer naar de Leste. But the window was closed.

Nog een Leste nabrander:

Het is jammer dat de animo voor de prijsuitreiking, voor die gezellige nazit, tanende is.

In de winter golfen is niet altijd een pretje, het is ook lastig om voldoening uit je spel te halen, en daarom is de nazit het gezelligste deel van de dag. Voorheen zat de tent vol met kibbelende en lachende mensen; nu zaten we met 6 golfers en een half voetbalelftal. Veel golfers stapten zelfs van de green van 9 rechtstreeks  in de auto om met gierende banden het terrein te verlaten. Jammer, een gemiste kans om de homogeniteit in de vereniging te vergroten. Net als de gecancelde Nieuwjaarsreceptie een gemiste kans is wat mij betreft.

 

JP